22 april 2012

verder


Wekenlang kwam ik er eerder voor thuis, zeulde ik met een koeltas rond, zocht ik rustige plekjes en plande ik de dag opdat het zou kunnen. Ik weken tijd legde ik een voorraad aan met een uitgekiend systeem gebaseerd op data en centiliters, gegoten in ijsblokjes. Iedere avond kookte ik de kolf uit en waste ik de ijsblokbakjes grondig schoon. Een tweede natuur werd het. 

Nu het tijd is om de voorraad aan te breken ontdooi ik de oudste lading. Kleine vlokjes drijven in de verder heldere melk. Een weeĆ« geur verspreidt zich door de keuken. Doos na doos ontdooi ik. Blokje na blokje verdwijnt in de gootsteen. Zuur. 

Wat ik doe voor mijn kind. En waarom. Loslaten heet dit, zeggen ze. Huilend spoel ik met heet water liters ingevroren borstvoeding weg.