Wat is een goede docent? Iemand tegen wie je op kunt kijken? Iemand die inspireert? Iemand die in jou de mogelijkheden ziet? Ik zucht. Het seizoen is begonnen. In mijn agenda staan dingen waarvan ikzelf soms denk: ehm, tja. Hoe moet dat eigenlijk. Kan ik dat?
Wat een goede docent is weet ik wel. Ik denk nog bijna dagelijks aan haar. Met haar piekhaartjes en priemende vingertje zit zij op mijn schouder overtuigend dom te kijken. 'Ik snap het niet helemaal', zegt ze. En ook heel vaak: 'Wat een onzin.' Ik glimlach dan en knik. Je hebt gelijk, F. Het is onzin. Maar ik doe het toch. In mijn gedachten knikt zij dan goedkeurend.
Niets is waar, behalve op het moment dat het even waar is. En dan moet het wel écht waar zijn, anders gelooft niemand het.
Écht is dus de les. De enige.
Iemand steekt zijn vinger op. 'Zeg het maar', zeg ik.
'Wanneer is iets dan echt? Écht echt, zeg maar?'
Ik knik en zeg: 'Wat een onzin. Toch?'
