20 september 2007

Nazomer

De deur is gesloten, de ramen zijn dicht. Alles gaat op in de 'dingen die gebeuren'. Ik praat met mensen. Soms blijft iemand zomaar bij.

Hebben wij elkaar ontmoet? Op een plek die vrij is van gedachten kunnen wij - ik weet het niet: de deur is dicht, de ramen zijn gesloten. De kou komt, wij met sjaals en mutsen - alles straks weer afgedekt.

Ik vraag mij af in hoeveel dagen, met hoeveel samenzijn wij samen kunnen zijn. Jij ziet vlammen, ik zie mensen, maar: hoe lang is het verband dat ons verbindt? Misschien als we een vuurkorf kopen en het vuur dat buiten de tralies komt durven te doven?

Ik weet het niet. De deur is dicht, de ramen zijn gesloten.