In de nagalm van een cultureel spektakel, waaraan ik - in opdracht - mijn artistieke bijdrage gaf, lees ik over faken. Fay Weldon* zegt dat vrouwen dat best eens mogen doen - om de ander gelukkig en de spanning er in te houden.
Ik lig in bed. Ik voel mij leeg, als na een vrijpartij waaruit de spanning gaandeweg is weggeslopen en van de daad niets bleef dan slechts de daad. Ik vraag mij af: waarom eigenlijk? Waarom?
Weldon adviseert de minnaar. Talloze minnaars heb ik op artistiek gebied: twee computers, drie camera’s en net een nieuw statief, dat ik dankzij deze opdracht kon betalen. Is het - gedaan in opdracht van een ander - minder waar? Heb ik gefaket, of slechts mijn ware aard verzwegen? Ik lig in bed. Ik voel mij leeg.
* NRC 25.11.06 | Leven &cetera: ‘Wat maakt vrouwen gelukkig’
