wat we zelf hebben gebouwd is zeker- de dijk over het water, de treden van een trap -
wat aan een tafel is getekend, uitgerekend, grondig is doordacht
daarvan vraag ik me nooit af
of het misschien niet kloppend, nét te zwak…
dan de wind, die soms ineens haar krachten toont
het water dat wispelturig om zich heen kan slaan
of in ontelbare hoeveelheden uit de lucht kan stromen
ik adem
zonder dat ik daarvoor zelf iets hoef te doen
wat wij niet hebben gemaakt
er al jaren voor ons was en jaren na ons
nog altijd zal bestaan
daarvoor, alleen daarvoor ben ik bang
